Pasados dous dias da aventura " astorga-santiago" dispoñome a recordar miña experiencia cos compañeiros jarabullos.
Dous dias intensos co frio de astorga o amanzer cun sol radiante nos montes do rabanal ,os continuos pinchazos nas lascas das sendas, o inferno do monte de vega do varcalce cas suas maravillosas vistas e seu paso entre centos de castiñeiros espectaculares,moito protestaron alguns por non ir pola carretera pero o presi inpuso a sua autoridade.
comida e tira para subir o cebreiro co compañeiro xoxe coa moral baixa ,tira pa riba ca bici na man uns poucos de km hai nun descanso da tremenda subida coñocemos a m.c.s.ll a cual bautizou a berni, alto de cebreiro os mais rapidos baixan a triacastela pa reservar aloxo,baixamos berni ,herrero e eu alumendolle a herrero sen luz ,berni pincha en 50 m duas veces
arrancamos as 6 da maña con un pouco menos de frio que astorga desayuno en sarria ,subida a palas de rei e sa empezan anotarse os km mark con problemas de saude ,herrero tocado xoxe recuperase
comida en arzua con sablazo ,os lesionados sufrindo moito,chegando a santiago hubo que facer un alto pois herrero sa falaba so ,aquarios e pastelito de chocolate e tira pa santiago,o presi volve a impoñer a sua dictadura e vamos a subir ao monte do gozo os que querian carretera foron a regañadentes
chegada ao monte do gozo ,alegria inmensa por min e pola valentia de mark dexencaixado da dor, herrero
recuperado ,berni inconbustible, xoxe mantivose,manolo un bestia,fon rompecadeas baixando e crecido na sua terra
moitas grazas a todos por habernos axudado nos momentos moi duros e polas risass que nos pasamos
grazas aos transportistas que se pegaron o palizon do coche
despois de dous dias xa empezo a ver un pouquiño de luz polo ollo esquerdo jajajjaajajjajaja
grazas e saudos
Hola amigos, a verdade e que a aventura do fin de semana estáme a pasar factura. A dor de cú e de pernas xa pasou pero teño unha rodilla inflamada que non me permite dobrar a perna esquerda.
ResponderEliminarA dor empezoume o domingo a poucos de salir de Triacastela e molestoume todo-lo día. E o final a cousa complicouse e agora doime de veras.
Teño a sensación de que se me fastidiou a saída deste domingo, coas gañas que teño de volver a rodar co "carallo 29", pero o primeiro e a saúde.
Bueno mijos, si non nos vemos que teñades un bo día.
Hala, a rañala cun toxo.